Hodowca w Grégory Wathelet: „Czy wiesz, co jest wspaniałego w hodowli? Nieprzewidywalność”

Życie może przybierać zaskakujące zwroty. Jeszcze kilka lat temu Grégory Wathelet (39 l.) w ogóle nie zajmował się hodowlą. „Jako jeździec patrzyłem na konia, a nie na jego papier” — mówi Grégory. Jest aktualnym drużynowym mistrzem Europy, został wicemistrzem Europy, wygrał GP Akwizgranu i wiele więcej. Teraz wszystkie elementy układanki pasują do siebie. Wathelet kupił od ojca gospodarstwo wraz z hodowlą, które charakteryzuje się przyrostkiem „de la Marchette”. W zeszłym roku jego siedmioletni Argentina de la Marchette został nawet mistrzem Belgii. W tym samym czasie Grégory miał najlepsze ogiery w sporcie i najlepsze klacze sportowe, które odchodziły na emeryturę. Zaintrygowało go to do tego stopnia, że ​​zainteresowanie hodowlą wzrosło. Jego hodowla jest faktem, a jednak Wathelet jest przede wszystkim realistą: „Marzę, mam nadzieję i oczekuję, choć równie dobrze może się okazać, że za kilka lat obudzę się z kacem”. Geny, z którymi się krzyżuje, sprawdziły się już w sporcie.

Najwyraźniej przyspieszyłeś hodowlę „Marchette”?

W tym roku spodziewam się 15 źrebiąt! Większość z nich rodzi się w domu. To kiedyś było inne. Kupiłem źrebięta i zarodki i podzieliłem się hodowlą z kilkoma przyjaciółmi. To splot okoliczności. Mój ojciec miał już gospodarstwo hodowlane. W zeszłym roku zostałem mistrzem Belgii w Gesves ze swoją siedmioletnią Argentina de la Marchette (Acajou de la Marchette – Del Piero P&B). Pięć lat temu przejąłem gospodarstwo rodzicielskie i przekształciłem je w stajnię sportową i gospodarstwo hodowlane. A adoptowany znaczy wszystko. Mój ojciec, który osiągnął wiek emerytalny, był rolnikiem i hodował przede wszystkim bydło rasy Limousin. Hoduję więc nie tylko konie, ale też krowy (śmiech). Miał około 130 rocznie, zredukowałem to do około 30. Podoba mi się to, jest sympatyczne, ale powiedzmy, że bardziej interesują mnie konie.

Czy sukces Argentina De La Marchette przekonał Cię do hodowli?

Mój ojciec nadal ma tę linię i już wyszło z niej kilka świetnych koni. Powiedzmy, że chcę kontynuować hodowlę, którą zaczął mój ojciec. Mój ojciec był zawodowym hodowcą krów, konie były hobby. Moim zamiarem jest dać impuls hodowli koni, ponieważ mam teraz kilka klaczy, które występowały w sporcie na najwyższym poziomie.

Czy zrobili różnicę?

Szczerze mówiąc jeszcze kilka lat temu hodowla w ogóle mnie nie interesowała. Nie interesowałem się tym. Kiedy kupowałem konie lub oferowali mi je właściciele, patrzyłem na konia, a nie na gazetę. Nie znałem pochodzenia, że ​​tak powiem. Każdy ma swoją pracę, są jeźdźcy i hodowcy, a to dwie odrębne profesje i specjalizacje.

BRUME DE LA MARCHETTE Z

Faktem jest, że wszystko, co robię w życiu, chcę robić dobrze na więcej niż sto procent. Tak się składam. Jeśli na coś się zdecyduję, to z całkowitym poddaniem się i jeszcze większym zaangażowaniem. Niezależnie od tego, czy jestem jeźdźcem, trenerem, czy hodowcą, zawsze będę czerpał z tego jak najwięcej. Robię to dobrze albo nie. Co nie znaczy, że zawsze wszystko się udaje, ale nigdy nie będę mógł się obwiniać, że nie zrobiłem wszystkiego. Kiedy miałem 18 lat chciałem zostać zawodowym jeźdźcem, to była moja ambicja i poszedłem na to. Mimo, że jestem synem prostego rolnika, a oni nie mieli w domu środków na inwestycje w sportową karierę syna. Zawsze bardzo ciężko pracowałem, aby osiągnąć swój cel i nie chciałbym i nie mogłem tego zrobić w żaden inny sposób. To kim jestem. A teraz chcę zrobić to samo z hodowlą. Kupiłem gospodarstwo rodzicielskie otoczone 70 hektarami pastwisk i skromnym gospodarstwem hodowlanym. Fundament został położony. Ponadto miałem do dyspozycji emerytowane klacze GP. To dało mi do myślenia. Najstarsze konie w mojej hodowli mają cztery lata, po Lilly Lordanos, która trafiła do hodowli z powodu kontuzji sportowej. W hodowli używamy również Cavaluna Z (Crown Z). Ma czteroletniego Comme Il Fauta. 18-letnia Oh D'Eole (Kannan) urodziła w tym roku trzy źrebięta. Mam źrebaka po Banda de Hus (Argentinus), po Coree (Cornet Obolensky), który wygrał GP Aachen. Wszystkie to klacze, które brały udział w wielkim sporcie. Mam szczęście, że jeździłem na wielu dobrych klaczach od wielu właścicieli. Właściciele, których łączy pasja do sportu, a teraz podzielają moją pasję do hodowli. Może to był logiczny następny krok? Dostałem klacz, zbudowałem z nią karierę sportową, a potem pojawił się pomysł wykorzystania jej w hodowli. Albo kiedyś kupiliśmy razem źrebię z tych pewnych linii. Wraz z kilkoma właścicielami kupiłem brata MJT Nevadosa, który jako siedmiolatek został mistrzem świata w Zangersheide i zdobył drużynowe złoto na Mistrzostwach Europy w Rotterdamie w zeszłym roku. Kupiliśmy też brata i siostrę od Conrada de Hus, z którym zostałem wicemistrzem Europy w Aachen. Źrebięta, w które teraz inwestujemy i klacze, z którymi obecnie się chowam, mają związek z moją karierą sportową i to jest podstawa mojej hodowli. Są hodowcy, którzy wiedzą znacznie więcej o rodowodach niż ja, opieram się tylko na ojcach i matkach, na których sam jeździłem lub na ich najbliższej rodzinie. Bo ja to wiem najlepiej.

Chodzi o sentyment?

Absolutnie! Coree zdobył Grand Prix w Akwizgranie, Conrad de Hus zdobył srebro na Mistrzostwach Europy w Akwizgranie. Kto by nie chciał źrebaka z takiego skojarzenia? I oczywiście taki źrebak ma ogromną wartość sentymentalną. To w połączeniu z właścicielami, którzy podzielają to samo zdanie. To jest piękno naszej hodowli i oznacza brak jakiejkolwiek presji. Hodowla to wspólna pasja, która budzi w nas nadzieję i marzenia. I podchodzimy do tego realistycznie, może za trzy, cztery lata obudzimy się z kacem, bo stwierdzimy, że to faktycznie rozczarowujące? Albo sen się nie spełni. Ale w międzyczasie ta nadzieja i oczekiwanie dają dobre samopoczucie (uśmiech). Na szczęście otaczają mnie również profesjonaliści, którzy mają znacznie większą wiedzę i zrozumienie niż ja. Na przykład często proszę o radę mojego dobrego przyjaciela Gillesa Bottona z Haras de Hus.

Wtedy zdaję sobie sprawę, że hodowla zawsze będzie loterią. I mówię to jako jeździec, a nie jako hodowca. Jako jeździec chcę konie do zawodów pięciogwiazdkowych. Na ile, a raczej na ile źrebiąt jest to przeznaczone? Lepiej nie rób tego obliczenia prawdopodobieństwa. Hodowla stała się pasją i to jest najważniejsze. Kolejnym decydującym czynnikiem jest to, że w swojej karierze miałem pod siodłem wielu sześcio- i siedmiolatków i udało mi się doprowadzić ich do najwyższego poziomu. W tym wieku sześciu czy siedmiu lat można już dokonać realistycznej oceny i często zastanawiałem się, jak te konie skakały w wieku trzech i czterech lat. Nie wiedziałem, bo nie znałem ich w tym wieku. Jeśli masz topper pod siodłem, często słyszysz, jak ludzie mówią, że widzieli go w bardzo młodym wieku. To mnie zaintrygowało. A zwłaszcza pytanie: czy to możliwe?

Czy możesz to powiedzieć?

pracuję nad tym. Zamierzam trzymać moje konie hodowlane wystarczająco długo, aby się o tym przekonać. Zarówno dobrych, jak i wątpiących. Ponieważ chcę ustalić tę ewolucję: jak dwulatek wskakuje na wolność? Jak radzi sobie jako trzylatek? Jako cztero i pięciolatek? Chcę zobaczyć, czy potrafisz narysować w tym linię. Nagrywam wszystko na wideo, a każdy źrebak ma swój własny plik wideo. Moją pierwszą obserwacją jest to, że już pierwsze skoki na wolności dają ważną wskazówkę dla ich późniejszych skoków pod siodłem. Kilkukrotnie widziałam, jak dwulatki pracują w ciszy i spokoju. Dwa razy na początku ich dwóch lat i dwóch

CHARMEUR DE LA MARCHETTE Z

Przypadek i szczęście grają główną rolę?

Zawsze. Chociaż wszystko zaczyna się od wewnętrznej jakości. Źrebię musi mieć talent, a potem jest wiele czynników, które odgrywają rolę. A te najlepsze konie, które widzisz w telewizji co tydzień, czy powinienem powiedzieć, że widziałeś w telewizji, są wyjątkami. Z mojej stajni myślę o Coree, Conradzie, Forlapie, Cortezie. Są wyjątkowe pod każdym względem. Są to wrodzone geniusze i są rzadkie, podobnie jak u ludzkości. Jako hodowca nie powinieneś być tym zaślepiony. To z pewnością dotyczy mnie. Oczywiście chcę hodować konie, aby wygrać Aachen, ale teraz marzę na głos. Jeśli uda ci się wyhodować dwugwiazdkowego konia GP, już dobrze ci idzie. Bo to też dobre konie. Jest wielu dobrych piłkarzy, jest tylko jeden Ronaldo i jeden Messi. Jeśli odzwierciedlasz to jako piłkarz, będziesz sfrustrowany.

Co można wywnioskować z nowonarodzonego źrebaka?

Nic, zupełnie nic. Za mało się na tym znam. Mówię to, co wszyscy: och, jaki piękny źrebak (śmiech). Mam wiele źrebiąt razem z Gillesem Bottonem, który potrafi dość szybko przeprowadzić analizę anatomiczną źrebaka. ja wcale. Nauczyłem się, że są eksperci i tacy, którym wydaje się, że wiedzą. Żeby było jasne, nie znam się na tym. Nie osądzę, dopóki nie zobaczę, jak wyskakują na wolność. I nawet wtedy nie patrzę na ich model, ale na ich technikę. Cóż, tak jak powiedziałem, zobowiązałem się do hodowli i dzielenia się nią z pasjonatami i profesjonalistami. To zabawa i eksperyment. A na razie kosztuje to dużo pieniędzy. Obecnie moja hodowla przynosi straty. Z czysto ekonomicznego punktu widzenia lepiej kupić trzylatka.

Czy sie zgadzasz?

Jestem swoim własnym menadżerem i prowadzę własną księgowość i szybko uzyskuję średnio 10 000 € na źrebaka (w tym transfer zarodków).

To dużo?

Myślę, że hodowcy na szczęście nie obciążają wszystkich kosztami. Opłaty za reproduktora wynoszą od 1000 do 3000 €. Jest deprecjacja twojej klaczy. Płukanie zarodka kosztuje 3000 euro. Załóżmy, że jeden z dwóch przeszczepów się powiedzie. Następnie masz zastępczą matkę, która kosztuje średnio 1500 € rocznie. Dodaj do tego liczne wyjazdy, pracownika, któremu trzeba zapłacić. Naturalna strata źrebaka lub dwulatka, który daje złe zdjęcia. Jeśli naprawdę naliczasz wszystkie koszty, faktycznie osiągasz średni koszt w wysokości 10 000 €. Co robisz najlepiej? Kupić najlepszego czterolatka za 100 000 euro lub wyhodować 10 źrebiąt za 10 000 euro? Nie, nie hoduje się dla pieniędzy. Cóż, nie chcę nikogo straszyć. Ponieważ teraz rozumiem również pasję hodowcy. Przyznam, że kiedy w zeszłym roku zostałem championem Belgii z Argentyną z hodowli mojego ojca, to było coś wyjątkowego. I to uczucie nie przewyższa kosztów. To duma, której nie można kupić. To tak, jakby jeździec wygrał Aachen, nie ma ceny za to nieopisane uczucie. Kolejnym czynnikiem w mojej historii hodowlanej jest to, że we wrześniu skończę 40 lat. Nie czuję się staro, ale czy nie byłoby miło, gdybym mógł za jakieś 10 lat zakończyć karierę z koniem, którego sam wyhodowałem? To marzenie, chociaż w większości jestem realistą. Będę szczęśliwy, jeśli kiedykolwiek wyhoduję jednego konia, który skacze na poziomie.

Wielu hodowców jest wdzięcznych firmie Z za aukcję jakości Z, aukcje internetowe Z i aukcję hodowców Z. Czy to coś dla ciebie, aby odzyskać koszty?

Już więcej kupiliśmy niż sprzedaliśmy na aukcji Z. Wystawiliśmy dwa na aukcję, chociaż zwykle trzymam je do co najmniej trzech lat. Z ekonomicznego punktu widzenia powinienem sprzedawać więcej źrebiąt, chociaż nie jestem na to wystarczającym sprzedawcą. Sprzedaję go nie dlatego, że jutro mogę zarobić 10 000 euro na źrebaku. Ten sen, hej (uśmiecha się). I może to trochę szalone i zmienię zdanie za kilka lat. To tak jak w sporcie, nie robisz tego dla pieniędzy. Potrzebujesz dochodu, ale ze względów finansowych nie uprawiasz sportu i hodowli. Otrzymaliśmy już bardzo atrakcyjne oferty za Argentina de la Marchette, ale ona nie odchodzi, nigdy. Ona jest w naszych sercach.

Nie sprzedaję również dlatego, że chcę się jeszcze dużo nauczyć. Jeśli sprzedam wszystkie moje źrebięta, nigdy nie dowiem się, jak będą ewoluować i właśnie to mnie teraz interesuje w hodowli. Chcę lepiej zrozumieć ten rozwój od młodego konia. To naprawdę ekscytujące. Na przykład w przypadku Coree miałem wątpliwości, kiedy je wypróbowałem. Była skomplikowana. Jeśli poznam takiego konia teraz, jako cztero- i pięciolatek, to może też będę w stanie lepiej je ocenić? Nie sądziłem też, że Silvana stanie się tak dobra.

Nevados został mistrzem świata jako siedmiolatek i zdobył drużynowe złoto na mistrzostwach Europy w zeszłym roku. Na początku wątpiłem, czy skoczy 1,45 m. Bo jest taki wrażliwy. Mógł, ale okoliczności musiały być odpowiednie. Czy zamierzał zrobić to w następnym ringu? Obchodziłam się z tym bardzo ostrożnie. Aż niektóre najlepsze konie nie mogły być użyte z powodu kontuzji i Nevados musiał ciągnąć wóz. Zrobił kliknięcie i skoczył jak w domu. Wciąż pamiętam nasz mecz w Sankt Gallen, gdzie naprawdę mnie przekonał. Powiem tylko, że jest tak wiele nieznanych czynników, które odgrywają rolę w sukcesie konia.

Jak wygląda ich trening?

Jako dwulatki przyjeżdżają na dziesięć dni i cztery razy wyskakują na wolność. Bez osądzania. Powtórzymy to ponownie pod koniec roku, a następnie dokonana zostanie pierwsza selekcja. Kto przeżyje zimę, a kto wyjedzie? Jako trzylatki są wbijane w siodło i na wiosnę wychodzą na pastwisko. Ich edukacja tak naprawdę zaczyna się w wieku czterech lat. Lub w domu lub u osób trzecich. Zwykle nie mam na to czasu. Teraz wyjątkowo coś więcej. Chociaż teraz bardziej będę się przejmował końmi z własnej hodowli. Naprawdę chcę je czuć przez długi czas. To mi się spodoba i kto wie, czy to będzie moja druga kariera?

Co jeździec Wathelet mówi hodowcy Watheletowi, jeśli chodzi o wymarzoną kombinację?

Że powinien iść na Coree x Conrad de Hus, bo jeździłem na nich obu. I Coree x Sandro Boy, bo oba konie należą do tego samego właściciela. Obecnie spodziewamy się źrebaka po Casall od Coree i wypłoszyliśmy zarodek z Nevados.

Od naszej belgijskiej czempionki Argentyny spodziewamy się embrionu źrebaka po Comme Il Faut. Skrzyżowaliśmy też Coree z Dominatorem 2000 Z. Od dawna chciałem Taloubet Z, próbowaliśmy, ale jeszcze nie wyszło. Zwykle robię listę ogierów, które znam z tego sportu. Dominator Z i Taloubet Z wyróżniają się. Kieruję się przy tym sercem. Sam mam ogiery w tym sporcie i czasami hodowcy proszą o radę: moja klacz jest taka a taka, jakiego ogiera użyć? Skąd mam wiedzieć? Naprawdę nie mogę dać żadnej sensownej rady na ten temat. Czy te kombinacje nie są zawsze sentymentalne?