De WK finalisten van 2022

De WK finalisten van 2022

Dit jaar sprongen 20 jonge Z paarden de finale van het WK. Z Magazine nodigde de succesvolle fokkers uit in Lanaken en leerde dat succes ook maar het topje van de ijsberg is met daaronder een onbekende massa. Onze fokkers zijn terecht fier en trots, maar ze zijn vooral realistisch en praten open en eerlijk over hun weg naar succes en de vele tegenslagen onderweg. Ze zijn niet te beroerd om toe te geven dat ze ook geluk gehad hebben. Of geven grif toe dat hun stammoeder een gelukkig toeval is. We leren ook dat iedereen fokt vanuit zijn achtergrond. Zo fokt Luc Henry voor de top, maar is hij geen ruiter. Rozelien De Beck van de Withoeve is fokker, maar ook amazone en mama en durft niet de scherpe paarden te fokken die Luc Henry en Emile Van Rossem verkiezen. Emile’s  zonen rijden graag en om hen te blijven motiveren moet hij goede paarden leveren. Aan stoppen denkt de gepensioneerde fokker van Klapscheut nog niet, Emile heeft 5 kleinkinderen die ook gebeten zijn door de paarden. Nu fokt hij ook voor hen en zo heeft iedereen zijn verhaal….

Kris Van Loo

Wie is wie?

Wim Luyten is 81 en bracht zijn zoon mee. Zij zijn de fokker van de vijfjarige Don Juan Z (Dominator 2000 Z) waarmee Jarno van Erp de finale sprong. ‘Don Juan Z liet in de jump off één balkje vallen, al waren wij vooral super tevreden dat hij de finale en de barrage haalde. Dat was al verbluffend omdat Don Juan Z drie maanden eerder nog over maar over één meter sprong. Het is dus snel gegaan.’

Geen medaille voor Don Juan Z, wel voor zijn ruiter Jarno van Erp. Hij won brons met Mindset ES, een zoon van Aganix du Seigneur Z, gefokt en in eigendom van Egbert Schep.

Uit Denemarken kwam Philip Wendelboe van stoeterij Alfarvad die voor het eerst een finalist had op het WK: D’Artagnan Alfarvad Z (Dominator 2000 Z). Philip is de derde generatie Alfarvad dat een 50 tal paarden huisvest, waarvan de helft onder het zadel. De Deense stoeterij kwam met drie paarden naar het WK. ‘Mijn grootvader kwam al naar de eerste editie van het WK. Hij fokte aanvankelijk binnen het Deense Warmbloedpaard. Zoals alle andere stamboeken in de tijd was ook het DWP heel protectionistisch. Mijn grootvader geloofde meer in de visie van Léon Melchior. Toen hij zijn stamboek oprichtte, sloot hij zich onmiddellijk aan. We zijn helemaal Z georiënteerd, we kiezen vaak Z hengsten, komen in april naar de Z Tour en in september naar het WK.’

Bij de zevenjarigen sprong Europees kampioen Thibeau Spits de finale met Carlo van Klapscheut Z (Carlow van de Helle) en dan zijn we bij Mivaro, de fokkerij van Emile Van Rossem & Zonen. ‘Wij fokken elk jaar een achttal paarden uit dezelfde stam. We hebben al veel geluk gehad. De voorbije 5 jaar hadden we evenveel finalisten. In 2017 zelfs een wereldkampioen met de zevenjarige Koriano van Klapscheut (Lord Z). Koriano is een zoon van Coriana van Klapscheut die we op 5* niveau kennen met Eric Lamaze en Pilar Cordon. Mijn zonen leiden onze paarden op tot ze 7 jaar zijn. Zij werken allebei, de fokkerij en de paarden zijn een hobby.’

De stammoeder van Klapscheut is de 25 jarige Uriana van Klapscheut, een dochter van Heartbreaker uit Elandra (Joli Coeur x Vayrac). ‘Niet enkel Carlo, ook mijn zoon Steven sprong dit WK de finale, met de zesjarige Quana van Klapscheut (Iron Man van de Padenborre), een dochter van Uriana.

Luc Henry deed bij de aanwezige fokkers een belletje rinkelen.  Je gezicht komt me bekend voor, klonk het in koor. Luc Henry is een bekende naam, zo blijkt. ‘Mijn twee grootvaders lieten zich in met paarden. De ene was gepassioneerd fokker, de andere een internationaal jurylid. Ik was 9 jaar toen ik met mijn grootvader in 1987 naar het WK in Aken ging. En ik herinner me nog mijn eerste bezoek aan Zangersheide, zo’n 46 jaar geleden. Ik kwam toen met mijn grootvader naar Zangersheide om zijn merrie te laten dekken van Almé Z. Het zegt iets over mijn passie voor paarden en fokkerij. Van kleins af aan wilde ik de beste paarden ter wereld fokken. Ik volg daarbij mijn intuïtie en volg ik nooit de mode. Dourkhan Hero Z is daar een voorbeeld van, geboren uit een toen onbekende jonge vader (Don’t Touch Tiji Hero) en onbekende jonge moeder (Zinka de Kalvarie Z, Zandor Z x Calvaro Z). Twee jaar geleden verkocht ik 90% van mijn fokkerij en nu heb ik nog twee veulens in mede eigendom.

Mis je het niet, willen de fokkers weten? Zeker als je paard vice wereldkampioen wordt?

Luc Henry: toch niet, ik kijk vooral met dankbaarheid naar het WK. Uiteindelijk sta ik slechts aan het begin van de ketting en observeer ik later het resultaat. Fokken is geen verslaving waarbij ik altijd meer wil.

Rozelien De Beck bracht haar vader Willy mee. Zij zijn de drijvende kracht achter De Withoeve en hadden met CSI van de Withoeve (Comilfo Plus Z) een finalist bij de zesjarigen. Wanneer Rozelien vertelt dat De Withoeve in de eerste plaats een paardenmelkerij is, vraagt Philip van Alfarvad of hij dat goed begrepen heeft. In Denemarken kennen ze dat niet. ‘Oorspronkelijk was de Withoeve een melkkoeienbedrijf. De economische evolutie noopte ons tot een omschakeling en we werden een paardenmelkerij, omdat er jaarlijks al een tiental veulens geboren werden. Op een gegeven moment melkten we zo’n 40 merries. Aanvankelijk pony’s, ik werd ouder en de pony’s maakten plaats voor paarden. In die periode zijn we selectief beginnen fokken in functie van de sport.’ Het wordt vrij snel duidelijk dat papa Willy de logistieke manager is en Rozelien zich ontfermt over de fokkerijkeuze. Zij leidt hun paarden ook op. Ik ken mijn plaats, merkt Willy fijntjes op. Rozelien: ‘we hebben jaarlijks zo’n 20 veulens nodig voor onze melkerij. En ik verkoop ze niet graag, ik zie ze liever opgroeien. Op de leeftijd van 2 jaar maken we wel een eerste selectie, de meeste worden verkocht tussen hun 4 en 6 jaar.

‘Wat ze als veulen laten zien, komt later terug als paard’

Statistieken leren ons dat WK finalisten een grote kans maken op een internationale carrière. Wanneer wisten de fokkers dat hun veulen het zou maken?

Rozelien: CSI van de Withoeve was een heel speciaal veulen. In onze streek spreken ze van een crimineel veulen, vandaar de naam CSI, verwijzend naar de serie. Als de veulens 4 maand zijn, laten we ze met de moeder eens over een klein hindernisje springen. In een ontspannen sfeer, gewoon om een indruk te krijgen. Die krijg je niet altijd, CSI blies ons wel omver. Zijn attitude, lef, durf, techniek. Hij sprong er in alle opzichten bovenuit. En dat beeld bevestigde hij als tweejarige. Wat ze als veulen laten zien, komt later terug als paard. Als fokker ben je toch benieuwd naar je veulen en wil je al een indicatie krijgen?

Wim: wij laten ze pas als tweejarige springen. Wij zijn een gecombineerde fokkerij van spring en dressuurveulens en fokken een viertal veulens per jaar.

Philip: wij laten ze evenmin springen als veulen, wij starten er pas mij als ze twee of drie jaar zijn. Wij oordelen niet voor ze onder het zadel komen. Wij verkopen vervolgens tussen de 4 en 6 jaar en dan neem niet altijd de juiste beslissing. Soms verkoop je te vroeg, soms te laat. We geven onze paarden altijd de kans om zich te laten zien en het ene paard laat zich al sneller zien dan het andere.

Quote: Philip: ‘Wij oordelen niet voor ze onder het zadel komen’

Emile: onze veulens worden niet systematisch verzameld om te laten springen. Als we denken dat we een speciaal veulen hebben, zijn we uiteraard nieuwsgierig en laten we het met de moeder eens in de binnenpiste lopen en zetten we een hindernisje. Wij selecteren streng op ons lijntje, we fokken al met de vijfde generatie en dan wil je graag de eigenschappen en karakteristieken van de moederstam terugzien. Je zoekt bevestiging. Dat is toch mooi? Als ze geboren worden, denk je steevast dat het allemaal goeie gaan worden. Wat natuurlijk niet waar is (lacht).

Quote: Emile: ‘Als ze geboren worden, denk je steevast dat het allemaal goeie gaan worden. Wat natuurlijk niet waar is (lacht)’

Luc: je eerste indruk komt zelden overeen met de realiteit. Ik bracht mijn veulens samen in de binnenbak waar ik enkele cavaletti zette. Ik observeerde dan hoofdzakelijk hun gedrag. Hoe relax gaan ze om met een sprong? Hoe kijken en benaderen ze een cavaletti? De manier waarop ze als veulen springen, zie je later terug als ze paard zijn. Dat zegt niets over hoe goed of hoe hoog ze gaan springen. Het fysisch aspect is even belangrijk als het psychisch aspect. De fysieke manier van springen blijft onveranderd. Het mentale aspect kan je nog niet inschatten. Je kan je baseren op de mentaliteit van de vader en de moeder, maar wat en hoeveel heeft het veulen van wie meegekregen?

Wim: er zijn voor- en tegenstanders van veulens te laten springen. Het belangrijkste is dat het in alle rust en ontspanning verloopt.

Luc: helemaal mee eens. Je wil toch de realiteit zien? Dat is zoals bij tweejarigen die ze in shock laten vrijspringen. Dan zie je show en spektakel, maar geen waarheid. Je moet dicht bij de natuur blijven.

‘Een merrie kan nooit te veel bloed en karakter hebben’

Hoe werd het veulen samengesteld en welke criteria werden gehanteerd?

Wim: Don Juan Z komt om te beginnen uit een fijne moeder, Zitha (Fuego du Prelet x Narcos II x Le Mexico). Een grote moeder die een groot veulen gaf. We kochten Zitha als fokmerrie. Haar eerste veulen was van Contendro en is verkocht naar Rusland als dressuurpaard. Haar tweede veulen is Don Juan Z, uit één van de eerste jaargangen van Dominator. Ik zag hem en moest hem hebben. Zijn model sprak me enorm aan en we hadden hem zien springen en dat viel ook op. We zochten een hengst met veel vermogen. Het dekgeld was toen nog 1.000€. Ik weet niet hoeveel Dominator nu vraagt, wij hebben alleszins een koopje gedaan (lacht). En het is goed uitgedraaid. Als tweeënhalf jarige hebben we hem voorgesteld op de Z keuring, maar hij was te groen. We zijn de tweede dag niet moeten terugkomen. Een correcte beslissing van de jury. Een jonge amazone heeft hem vervolgens opgeleid, maar Don Juan Z werd net als zijn vader heel imposant en sterk en toen is hij naar Jarno van Erp gegaan, die nu ook voor de helft eigenaar is. Het heeft wel even geduurd voor het kwartje viel bij Don Juan en gelukkig viel dat kwartje net voor het WK.

Quote: Wim: ‘Het heeft wel even geduurd voor het kwartje viel bij Don Juan Z en gelukkig viel dat kwartje net voor het WK’

Philip: De moeder van D’Artagnan is Cameron Alfarvad Z (Crown Z x Calido I) die zich kwetste en daarom fokmerrie werd. D’Artagnan is haar eerste veulen. We zochten een vermogende hengst met maat en kwamen vrij snel uit bij Dominator. Daar zijn eerlijk gezegd geen uren opzoekingswerk aan vooraf gegaan. D’Artagnan was een opvallend groot veulen en werd een groot paard. Dat speelde hem als jongeling wel parten. Zijn benen gingen als een slungel alle kanten uit. Daarbij komt dat je in Denemarken vooral in kleine pistes springt en dat speelde niet in zijn voordeel. Hij had het in het begin moeilijk en toch sprong hij als vierjarige de finale van het Deens kampioenschap. Er was veel vraag naar, maar we hebben niet verkocht. Gelukkig maar, anders hadden we het WK anders beleefd. Nadien kreeg hij rust, in februari beginnen we aan de voorbereiding voor het volgend WK (glimlacht).

Quote: Philip: ‘D’Artagnan was een opvallend groot veulen en werd een groot paard. Zijn benen gingen als een slungel alle kanten uit’

Emile: Carlo is groot geboren, van Carlow van de Helle (Caretino x Corofino I) uit Koriana van Klapscheut en zij is een dochter van Cicero Z van Paemel x Darco. Koriana was een kleine bloedmerrie met veel techniek. Ik heb ook een Dominator uit haar, omdat zij een hengst nodig heeft met veel vermogen en een goed karakter. Carlo is van Carlow om dezelfde reden en ik heb gelijk gekregen (lacht). In mijn visie kan een merrie nooit te veel bloed en karakter hebben. Al heb ik ook enkele merries die te scherp zijn. Hoe wij hengsten kiezen? Je wilt onze discussies aan de keukentafel niet horen. Daarom heb ik een systeem. Mijn twee zonen maken elk een lijst met de hengsten en die leggen ze op tafel. Ik heb mijn lijst en die mogen zij niet zien. Als één van hun hengsten overeenstemt met mijn lijst, is de keuze gemaakt. En als mijn zonen niet overeenkomen, hak ik de knoop door en dan kies ik vaak iets totaal anders. In tegenstelling tot mijn zonen, durf ik gemakkelijk een jonge hengst kiezen.

Carlo is ook op de Z keuring geweest. Dat verliep aanvankelijk goed, tot de presentatie gedaan was en Carlo had begrepen dat hij nog één keer moest springen. Er ontstond tumult, Carlo sprong de oxer in omgekeerde volgorde en viel er in. We stapten allebei trillend op onze benen uit de piste. We mochten van de jury de volgende dag terugkomen, Carlo kwam opnieuw bibberend de ring in en ik ben onmiddellijk met hem buitengegaan. We vonden hem goed genoeg om te presenteren, het is anders verlopen. Niet erg, wij zijn uiteindelijk geen hengstenboeren. Voor ons betekent een hengst last. Wij zijn gewone fokkers en hengsten passen niet in dat plaatje. Wij zouden die te kort doen omdat we daar niet voor uitgerust zijn. Carlo werd gecastreerd en mijn zoon heeft hem opgeleid. Grote handelaars toonden veel interesse. Meestal houd ik ze bij tot ze 7 jaar zijn en zo is het ook met Carlo gegaan. Hij is nu voor de helft van de familie Spits. We hadden in augustus al een overeenkomst en nu is het officieel, ik heb Carlo op 1 oktober gefactureerd (lacht). Mijn kinderen rijden graag en om hen te motiveren is het belangrijk dat ze goede paarden hebben. En dat is dan weer mijn motivatie om goede paarden te fokken. En ik heb ondertussen al 5 kleinkinderen die ook interesse hebben. Ik ben nu al voor hen aan het fokken.

Luc: Dourkhan Hero Z fokte ik uit een moeder en vader die ik ook fokte. Moeder Zinka (Zandor Z) verkocht ik als veulen aan Karel Geens van Stal De Kalvarie. Met de voorwaarde dat ik er later nog twee veulens uit kreeg. Haar eerste veulen was van Don’t Touch Tiji Hero. Dat hij een zoon van Diamant de Semilly is, is de verdienste van Tim Van Tricht van Tiji Stables want ik was geen fan van Diamant. Tim heeft de juiste keuze gemaakt. Dourkhan Hero Z liep in de weide met een 25 tal andere veulens toen ik bezoek kreeg van Paul Van Den Bosch van de Berghoeve. Hij zocht enkele fokmerries en merrieveulens en zijn oog viel op Dourkhan, die ik voor de helft verkocht. Dourkhan verhuisde naar Paul. Ik had in die tijd om en bij de 250 paarden en was Dourkhan helemaal vergeten. Tot Paul me belde met de vraag of we hem zouden voorstellen op de Z hengstenkeuring. Welke hengst? Dourkhan dus en na de eerste dag was hij al verkocht aan Zangersheide.

Quote: Luc: ‘Ik had in die tijd om en bij de 250 paarden en was Dourkhan Hero Z helemaal vergeten’

Rozelien: ik zoek altijd een naam die past bij de persoonlijkheid van het veulen en ben daarom altijd laat om het te registreren. ‘CSI’ past er perfect bij: Crime Scene Investigation, want het was een gangstertje. Moeder Calinka (Kashmir vh Schuttershof x Romeo) kochten we als fokmerrie voor de melkerij. Ze was toen 11 jaar. Er zit geen noemenswaardige stam achter. We wisten er weinig van. Achteraf vernamen we dat ze ooit was gestolen. CSI is haar eerste veulen. Vader Comilfo Plus Z had ik gezien op de hengstenkeuring in Westfalen en daar vond ik hem al fenomenaal. Later zag ik hem tijdens de presentatie van de Z hengsten in Lanaken en mijn keuze was gemaakt. CSI was een klein fijn poppetje bij zijn geboorte. We hebben het voorgesteld op het Z Festival, maar daar viel hij niet op. We hebben hem thuis eens laten springen en vielen achterover. Een Franse klant kwam langs, zag CSI en kocht hem meteen. Met de vraag of hij bij ons in de opfok mocht blijven. Op 3 jaar vroeg ze of ik hem zadelmak wilde maken. Ik doe dat veel, maar ik heb ook twee kindjes en aan CSI wilde ik niet beginnen. Ik kende een meisje die er gespecialiseerd in is en bracht hem bij haar. Twee maanden later zat ze nog niet in het zadel. CSI is dan naar zijn eigenaar in Frankrijk gegaan. Daar lukte het evenmin en enkele maanden later stond hij hier weer. Uiteindelijk heeft Stefaan De Vos hem zadelmak gemaakt, waarna hij terug naar Frankrijk ging. Daar mocht hij bekomen in de weide. Mike Van Haudt werd zijn ruiter en hij vertelde dat hij opnieuw 3 maanden nodig had om terug te kunnen opstappen. Nu kan hij er alles mee, het heeft wel lang geduurd voor hij zijn vertrouwen won. En kijk nu, CSI en Mike werden dit jaar in Gesves vice Belgisch kampioen. Daar is hij verkocht aan de familie Geurts.

Quote: Rozelien: ‘CSI was bij zijn geboorte een klein fijn poppetje. We hebben het voorgesteld op het Z Festival, maar daar viel hij niet op’

‘Een sterk karakter wordt vaak geassocieerd met een slecht karakter’

Het valt op dat onze finalisten karakter en persoonlijkheid hebben. Is dat een voorwaarde voor succes? 

Rozelien: het spijtige is dat een sterk karakter vaak geassocieerd wordt met een slecht karakter.

Luc: ik zie dat anders, paarden zijn nu eenmaal sensibel. Als ze zogezegd moeilijk zijn, is dat een gevolg van hun gevoeligheid. En sensibiliteit is een voorwaarde voor wat wij bij een paard omschrijven als voorzichtigheid. En om foutloos te springen moet je voorzichtig zijn. Wanneer ze dankzij hun gevoeligheid ook nog cool zijn kunnen het toppers worden.

Wim: de vraag is ook waarom die ene ruiter wel het vertrouwen krijgt en de pakweg 10 voorgaande er niets in zagen. De Sjiem was niet de gemakkelijkste, Jeroen Dubbeldam is er wel Olympisch kampioen mee geworden.

Emile: In die zin zijn mensen niet anders dan paarden. Karakters botsen of klikken.

Coriana won 1.60m proeven maar je kon er de piste niet mee inrijden. Opstappen deed je in de ring. Veel van haar kinderen zijn net hetzelfde en dat herken ik al van als ze veulen zijn. In mijn fokkerij verkies ik toch moeders met een sterk karakter. Soms te sterk maar hun kinderen maken later het verschil.

‘Je hebt toch een factor geluk nodig om de finale te halen’

Het is gemakkelijk om de vraag aan de finalisten te stellen, maar hoe belangrijk vinden ze het resultaat?

Wim: ik vind dat toch belangrijk. Don Juan Z heeft getoond wat hij in zijn mars heeft. Hij toonde kwaliteit en mentaliteit, vermogen en karakter. Voor mij gaat hij naar 1.60m. Geen idee of dat ooit gaat lukken hoor, dat ziet niemand al wil ik het wel meemaken.

Philip: als je terugkomt in Denemarken met een WK finalist, wordt dat zeer hoog ingeschat. In die zin is het belangrijk voor onze fokkerij.

Emile: Op het WK kan je je paarden vergelijken met leeftijdsgenoten. Dat is voor mij het voornaamste. Want je hebt toch een factor geluk nodig om de finale te halen. 

Luc: je krijgt in het beste geval als fokker bevestiging op het WK en zoals Emile zegt, heb je ook wel geluk nodig in de finale en barrage. Als het specifiek over Dourkhan gaat, kan je evenmin de invloed van Christian Ahlmann ontkennen. De ruiter speelt ook een belangrijke rol. Bij de zesjarigen reed ook Freeman Heureka Z (For Pleasure) mee uit mijn fokkerij. Het ging goed tot in de barrage en dan zag je de onervarenheid van de amazone. Dat is absoluut geen verwijt. Het geeft enkel aan hoe belangrijk de ruiter of amazone is. Een resultaat zet je altijd met twee neer.

Quote: Luc: ‘Een resultaat zet je altijd met twee neer’

‘Houd er rekening mee dat je aan 30% verliest, met 30% kom je uit de kosten en met de overige 30% win je. En als je geluk hebt zorgt de laatste 10% voor de jackpot.’Onze fokkers hebben genoten van het WK resultaat, al zijn ze ook realistisch. Ze getuigen over hun successen en tegenslagen. Want die zijn er ontegensprekelijk. En kan een fokker anno 2022 nog overleven?

Rozelien: moeilijk! Topveulens en dito paarden zullen altijd goed in de markt liggen. Maar daar mogen we ons niet op blindstaren. Niet alles wat je fokt wordt een succes en daar vormt geen enkele fokker een uitzondering op.

Emilie: het is niet omdat je één veulen of paard goed verkoopt, dat je goed boert.

Rozelien: als je 10 veulens fokt, zijn er al 3 die een onvoldoende krijgen op de medische keuring. Bij de overige gaan er zijn die de verwachtingen niet inlossen. Wij hebben het voordeel dat we onze veulens zelf opfokken en aanrijden. En we produceren zelf ons hooi en stro. Dat scheelt in de afrekening. Voor ons is fokken een passie en geen gedetailleerde boekhoudkundige balans. Ruw geschat kost een veulen bij zijn geboorte 3.000€. Dan spreken we over natuurlijke dracht met een jonge hengst. Voor een ET veulen mag je die prijs maal 3 doen. Een jaarling kost in opfok 1.000€, een tweejarige 1.500€, een driejarige  2.000€. Geloof me, je verkoopt niet elke driejarige voor de kostprijs.

Quote: Rozelien: ‘Voor ons is fokken een passie en geen gedetailleerde boekhoudkundige balans

Wim: fokken is een hobby en kost ons geld. En je moet inderdaad geluk hebben want we kennen allemaal tegenslag. Wij hebben een heel goede dressuurmerrie die momenteel in de kliniek staat met koliek. Als je zoals wij maar enkele merries hebt, weegt zo’n verlies zwaar. Wat ik wel vaststel, is dat het als kleine fokker alsmaar moeilijker wordt, want de lat wordt steeds hoger gelegd.

Luc: kwaliteit wordt altijd betaald. Dat moet je insteek zijn als fokker. Fok naar de top en je zal ervoor beloond worden. En we fokken alsmaar beter, het gemiddelde niveau is de laatste jaren significant gestegen. Nooit eerder sprongen zoveel paarden internationaal 1.40m-1.50m.

Dat streven naar de top gaat gepaard met veel tegenslag. Dat is inherent aan fokken. Hou er rekening mee dat je aan 30% verliest, met 30% kom je uit de kosten en met de overige 30% win je. En als je geluk hebt zorgt de laatste 10% voor de jackpot.

En als het over verkopen gaat, weet je vooraf nooit of je de juiste beslissing neemt. Ik fokte Bogeno (Baloubet du Rouet) die een internationale 5* carrière kende met Doda De Miranda Neto. Bogeno beantwoordde als veulen aan geen enkele verwachting. Ik verkocht hem op anderhalf jaar voor minder dan het dekgeld en dat was 2.000€.

Emile: Ik ben 67 en gepensioneerd (lacht). Klapscheut bestaat vandaag nog dankzij één merrie: Uriana (Heartbreaker). Om de fokkerij te diversifiëren heb ik nadien nog andere stammetjes gekocht, niemand deed beter dan Uriana. Ik heb van de andere afscheid genomen. Ook dat is fokken: investeren en als het niet goed uitdraait verlies incasseren want je moet streng durven selecteren. Dat hoort bij fokken. Toen ik begon had ik na 10 jaar 30 paarden. Ofwel ben je dan failliet, ofwel heb je de lotto gewonnen. Ik heb gelukkig de lotto gewonnen. Zo simpel zie ik het. En dat van de lotto meen ik.

Mijn eerste paard fokte ik in 1974. Van Cidre de Bouché, in die tijd een vooruitstrevende hengst. Ik fokte voor eigen gebruik. Of noem het misbruik (lacht). Ik kwam als smid bij een klant en daar stond een jaarling, van Gibramino. Ze zag er niet uit en was totaal verwaarloosd. Ik spreek over meer dan 35 jaar geleden. Ik kende de stam van die jaarling en kocht haar. Haar eerste veulen, van Lys de Darmen, was meteen een schot in de roos. Patrice Delaveau heeft er nog mee internationaal gereden. Mistral van Klapscheut heette hij. Haar twee volgende veulens zijn gestorven. Ik wilde meer van die stam en na lang zoekwerk, er bestond nog geen internet, vond ik uit die stam een merrie, van Joli Coeur. Ze stond in West Vlaanderen. Die eigenaars wilden aanvankelijk niet verkopen. Ik belde hen om de drie maanden, twee jaar lang en finaal kon ik ze kopen. Voor te veel geld, maar soit. Ik laat ze dekken en haar eerste veulen kwam niet af. Een moeilijke bevalling, zodanig dat ik vreesde voor de merrie. Zij heeft het gehaald, haar veulen niet.

Ik heb haar nadien laten dekken van Lys de Darmen, want daar had ik al succes mee.  En er komt een merrieveulen uit. Ik doodgelukkig! Het jaar nadien is ze opnieuw drachtig. Op een morgen zie ik haar hoofd niet uit de stal komen. Ik ga kijken en ze ligt dood, aortabreuk. Gelukkig had ik nog haar merrieveulen, Uriana. Enkele jaren later springt ze de cyclus en daar vertelt iedereen mij dat zij onmogelijk een Lys de Darmen kon zijn. Ik begon zodanig te twijfelen, dat ik haar DNA heb laten onderzoeken. En inderdaad, het was geen Lys de Darmen maar een Heartbreaker. Ik was tevreden met mijn merrie, al was ze niet wie ik wou. We hebben een minnelijke schikking getroffen met de hengstenhouder en heb als compensatie een gratis dek van Toulon gekregen (lacht). Achteraf gezien is dat bloed van Heartbreaker mijn groot geluk geweest. Haar eerste drie veulentjes waren merries en de trein was vertrokken. We hebben veel tegenslag gekend, maar heel toevallig ook de lotto gewonnen.

Quote: Emile: ‘fokken is investeren en als het niet goed uitdraait verlies incasseren want je moet streng durven selecteren’

Luc: ik vind dat een mooi voorbeeld van hoe de fokkerij echt werkt. Emile heeft misschien geluk gehad, maar hij heeft ook consequent geloofd in zijn stammoeder en die volharding werd beloond.

Je moet in het leven eerlijk zijn met jezelf en dat geldt ook voor je fokkerij. Veel fokkers dromen en maken zichzelf iets wijs als het over de kwaliteit van hun fokkerij gaat. Ze hopen en zien dingen die er niet zijn.

Quote: Luc: ‘Je moet in het leven eerlijk zijn met jezelf en dat geldt ook voor je fokkerij’

Philip: een realistische kijk op je fokkerij moet het uitgangspunt zijn. Daar word je vroeg of laat op afgerekend. Fokken is passie en emotie en toch moet je in de eerste plaats nuchter durven kijken en streng oordelen.

Luc: dat is vaak het probleem bij fokkers, ze kijken emotioneel en niet rationeel.

Emile: dat komt ook door de hoop en dat is logisch, want je weet pas na twee generaties wat je moederlijn biedt. Ondertussen kan je dromen. En dan mag je nog een heel goede merrie hebben, als je het louter genetisch bekijkt, doe je altijd water bij de wijn. A ja, het veulen is het resultaat van de moeder maal de vader. Als dan alsnog blijkt dat de eigenschappen van de moeder overheersen, en je dus effectief een goede moeder hebt, ben je 10 jaar verder. Volgens mij toch.

Quote: Emile: ‘je weet pas na twee generaties wat je moederlijn biedt’

Luc: en toch. Als je een merrie hebt die met een goede instelling en techniek springt, ze hoeft daarom geen 1.60m te springen, heb je toch een grotere kans dat ze dat doorgeeft. Ik kocht Ayade de Septon (Wandor van de Mispelaere), die 1.60m sprong met Kevin Staut, toen ze 2 jaar was. Niemand wilde ze, ze was met haar 1.58m ook klein. Ik fokte er Cayadix Hero Z (Cadence van ’t Gelutt Z) en Ebbadya Hero Z (Erco van ’t Roosakker) uit en zij sprongen  allebei 1.60m. Je moet bij je fokmerrie mentaliteit, voorzichtigheid en bloed herkennen en dan zit je goed. En dan is de pedigree een goede indicator. Wat hebben haar ouders en grootouders en overgrootouders gepresteerd? Die informatie liegt niet. Ik kocht Tic Tac du Seigneur omdat ik hem kon betalen en dat kwam omdat hij als tweejarige geblesseerd in de stal stond. Niemand wist wat de toekomst voor hem in petto had. Ik kocht dus een jong paard met een dik been en een onzekere toekomst. Waarom? Kijk naar de afstamming: Clinton x Darco x Heartbreaker. De grootmoeder was als zevenjarige de beste van haar jaargang. De moeder was bijna niet te rijden, maar was gruwelijk voorzichtig. Tic Tac was zeker niet de gemakkelijkste, maar wel een genie, net als zijn ruiter Jérôme Guery. Ze werden hier in Lanaken Belgisch kampioen. Ben Maher sprong er later de Olympische Spelen van Rio mee. Ik noem dat geen geluk.

Emile: ik vergis me nog elke dag in paarden en dat zal morgen niet anders zijn. Er zijn nu eenmaal veel factoren die een rol spelen en je niet kan voorspellen. Kiliana van Klapscheut

(Landor S) is een dochter van Goriana en kleindochter van Coriana, die allebei 1.60m sprongen. Mijn zoon Geert reed haar in het BK voor 7 jarigen. Dag één foutloos, dag twee ook foutloos. Stephan Conter wilde ze direct kopen en had er veel geld voor over. Kiliana was echt goed bezig en ik zeg dat we zullen praten na de finale, als je me begrijpt (knipoogt).

Zondag was de finale, hindernis één staat tegen de VIP tent en Kiliana springt niet over maar door de hindernis. Ik weet niet wat haar bezielde, maar ze is in de finale niet over de eerste hindernis geraakt. En we hebben ze nooit meer wedstrijd klaar gekregen. En Stephan Conter heeft ze niet gekocht. Het grappige is dat Kiliana nadien fokmerrie werd en ze gaf onder andere Odina van Klapscheut (I’m Moerhoeve’s Star). Die heeft Conter wel gekochten later won Petronella Andersson er het BK voor 7-jarigen mee. Volgens mij was moeder Kiliana te scherp. Dat was een risico in mijn fokkerij maar nu blijkt dat haar kinderen het wel goed doen. Combineer haar met Diamant of Dominator Z en je krijgt goede paarden. Ze verwacht nu een veulen van Tangelo vd Zuuthoeve en dat gaat ook goed uitdraaien, denk ik.